Muhammad Rafiq jest niezależnym pisarzem, blogerem i tłumaczem z tytułem magistra literatury angielskiej na Uniwersytecie w Malakand.

definicja komedii szekspirowskiej

komedia szekspirowska jest rodzajem komedii romantycznej, która kończy się szczęśliwą nutą poprzez związek małżeński między różnymi postaciami. Małżeństwo odgrywa istotną rolę w typowej komedii szekspirowskiej. Każda komedia, która podąża za wzorcem komedii wzorowanym przez Szekspira w jego komediach, będzie określana jako komedia szekspirowska. Zupełnie różni się od klasycznej komedii, w której klasyczne zasady są ściśle przestrzegane. Typowa komedia szekspirowska wykazuje następujące cechy, które odróżniają ją od innych form komedii:

miłość w komedii szekspirowskiej

Miłość jest sednem sprawy w typowej komedii szekspirowskiej. Każda komedia szekspirowska zajmuje się głównie tematem miłości. Pierwsze wersy „Twelfth Night” pokazują nam, jak Duke Orsino wyraża swoją miłość do Olivii. Spójrz na następujące linijki:

Jeśli muzyka jest jedzeniem miłości, graj dalej;

Daj mi jej nadmiar, że, surfeiting,

apetyt może być chory, a więc umrzeć.

(Dwunasta noc Williama Szekspira)

J. W. Lever w swojej książce Elizabethan Love Sonnets zauważa, że „w komedii szekspirowskiej miłość jest środkiem wszelkiego ludzkiego spełnienia. Ta orientacja odbywa się bez uduchowienia fizycznych podstaw miłości. Bohaterki Szekspira pozbawione są świętości kochanki Petrarki. Daleki od podnoszenia myśli swoich kochanków ponad „podstawowe pragnienia” Rosalind uczy Orlanda, jak uwodzić, a Julia odwzajemnia zapał Romea tak szczerze, że natychmiast zapomina o czystych atrakcjach swojej byłej damy.”

temat miłości przewija się przez wszystkie komedie Szekspira. Na przykład, istnieje łańcuch miłości w dwunastej nocy. W tej pięknej komedii widzimy, że Viola jest zakochana w Orsino, Orsino podkochuje się w Olivii, a Olivia jest zakochana w Cesario. Dlatego; to czyni z niej najwspanialszą komedię Szekspirowską. Każdy z nich czuje się przygnębiony z powodu sentymentalnej miłości do siebie.

małżeństwo w komedii szekspirowskiej

małżeństwo odgrywa ważną rolę we wszystkich komediach szekspirowskich. Staje się obsesją i główną troską głównych bohaterów, aby zaręczyć się i ożenić z wybraną przez siebie damą lub dżentelmenem. Dlatego; możemy obserwować bohaterów zaangażowanych w głupie poszukiwania, aby zmaterializować swoje marzenia o małżeństwie. To właśnie element małżeństwa rozwiązuje wszystkie problemy i kończy długotrwałe zagadki i rywalizację, powtarzające się w całej komedii. Na przykład w dwunastej nocy widzimy, że Viola wchodzi w związek małżeński z Orsino, a Olivia wychodzi za mąż za Sebastiana, brata violi. W ten sposób rozwiązuje problem błędnej tożsamości. Olivia dowiaduje się, że Cesario to w rzeczywistości kobieta o imieniu Viola, podczas gdy Orsino dowiaduje się również o prawdziwej tożsamości violi. Spójrz na następujące wersy, w których Książę Orsino nazywa Cesario, chociaż, dowiedział się o prawdziwej tożsamości violi:

” Cesario”, chodź;

bo tak będziesz, gdy jesteś mężczyzną;

Ale gdy w innych nawykach widać,

kochanka Orsino i królowa jego fantazji.

(Twelfth Night by William Shakespeare)

Mylna tożsamość w komedii szekspirowskiej

Mylna tożsamość to kolejna ważna cecha komedii szekspirowskiej. Szekspir wykorzystuje element błędnej tożsamości w swoich komediach, aby stworzyć zabawę i ironię. Jest to jedno z najlepszych narzędzi dla Szekspira, aby dać twist do historii i osiągnąć cel dając rozrywkę dla swoich czytelników. Mylna tożsamość powstaje w dwunastej nocy poprzez wprowadzenie bliźniaków, tj., Sebestian i Viola, którzy są myleni ze sobą przez inne postacie. Na przykład Sebastian jest mylony z Cesario przez Olivię, podczas gdy Viola jest błędnie uważana za mężczyznę. Chociaż jest dziewczyną, jest uważana za mężczyznę, ponieważ przebiera się za służącą księcia Orsino. Podobnie, w Kupcu weneckim, Portia przebiera się za Baltazara, aby działać jako prawnik w obronie Antonia przed Szylockiem, który jest zdeterminowany, aby odciąć funt mięsa z jego ciała za to, że nie spłacił mu długu. Tak więc błędna tożsamość jest nieodłączną częścią komedii szekspirowskiej.

co to jest gra słów?

według encyklopedii Britinica:

” gra słów, zwana również paronomazją, żartobliwe użycie słowa w taki sposób, aby sugerować różne znaczenia lub zastosowania, lub gra słów, jak w użyciu słowa pierścienie w następującym rymowance:

Ride a cock-horse do Banbury Cross,
aby zobaczyć piękną damę na białym koniu;
rings on her fingers and bells on her palcach,
she shall have music wherever she goes. „

gra słów w komedii szekspirowskiej

gra słów jest figurą mowy, w której dźwięk słowa jest używany w taki sposób w zdaniu, że może stworzyć rodzaj zamieszania pod względem jego znaczenia dla czytelników. Szekspir jest wielkim miłośnikiem kalamburów i używa ich często we wszystkich swoich komediach, aby stworzyć zabawę, śmiech i zamieszanie w umysłach swoich czytelników. Pozostawia czytelnikom, aby czerpali znaczenie dla siebie z kalamburów stosowanych przez niego. Jego Kalambury mogą być śmieszne, głupie i sprośne. Niezależnie od tego, co się dzieje, czytelnik jest zdumiony opanowaniem przez Szekspira użycia kalamburów w swoich komediach. Spójrz na następujące wersy zaczerpnięte z dwunastej nocy, w których Szekspiry bawią się punktami słowa:

Clown: nie tak, ani; ale jestem rozstrzygnięty na dwóch punktach.

MARIA: że jeśli jedno pęknie, drugie wytrzyma; lub, jeśli oba

pękną, Twoje uszczelki spadną.

(Dwunasta noc Szekspira)

spójrz na inny przykład z tej samej komedii, w której Szekspir gra na słowie kolor:

MARIA: Nie, albo mi powiedz, gdzie byłeś, albo nie otworzę warg tak szeroko, jak gdyby Szczecina weszła na drogę Twojej wymówki. Moja pani powiesi cię za Twoją nieobecność.

niech mnie powiesi. Ten, kto jest dobrze powieszony na tym świecie, nie musi obawiać się kolorów.

(Twelfth Night by Shakespeare)

tutaj słowo kolor oznacza światowe oszustwo, ale z drugiej strony oznacza również pętle lub kantary.

ankieta:

humor w komedii szekspirowskiej

bez humoru żadna sztuka nie może być uznana za komedię. Raczej byłoby to określane jako tragedia. Dlatego, podobnie jak inne komedie, humor jest integralną częścią komedii szekspirowskiej. Szekspir w swoich komediach jest mistrzem wywoływania mocnego śmiechu i zabawy za pomocą różnych środków. Tworzy humor poprzez Kalambury, ironię, maskaradę, żartobliwe dowcipy, błędną tożsamość i satyrę. Należy pamiętać, że Szekspir używa humoru w taki sposób, że śmiejemy się z szaleństw ludzi, zamiast mieć do nich nienawiść. W ten sposób wykorzystuje humor jako sposób łagodnej satyry, zamiast rzucać się na ludzkie szaleństwa. Spójrz na następujące wersy zaczerpnięte z dwunastej nocy, które rozśmieszają nas podczas ich czytania:

„nie, proszę pana, mieszkam przy kościele.”

” Czy ty jesteś kościelnym?”

” nie ma takiej sprawy, proszę pana; mieszkam przy kościele; bo mieszkam w moim domu, a mój dom stoi przy kościele.”

(Dwunasta noc Szekspira)

w Kupcu weneckim córka Shylocka ucieka z chrześcijaninem i poślubia go. Reakcja shylocka na tę sytuację jest oczywiście bardzo komiczna. Spójrz na następujące wersy zaczerpnięte od kupca z Wenecji:

Shylock: „Moja córko! O moje dukaty!- O Moja córko!

uciekli z chrześcijaninem!- O moje chrześcijańskie dukaty!”

(the Merchant of Venice by Shakespeare)

Bufoneria w komedii szekspirowskiej

bufoneria to kolejna cecha komedii szekspirowskiej. Każda komedia Szekspira ma głupca lub klauna, który dostarcza humoru w sztuce. Głupiec jest szczególnym rodzajem postaci w typowej komedii szekspirowskiej, która ma dar gab. Są dowcipni i wiedzą, jak odpowiedzieć osobie podczas kłótni. Mówią w taki sposób, że są w stanie uzyskać lepsze od ludzi. Szekspir używa ich do tworzenia zabawy, humoru i śmiechu w swoich komediach. Są bardzo podobne do żartownisiów i błaznów, którzy bawią ludzi swoimi dowcipnymi i zabawnymi uwagami. Jednym z najlepszych celów używania klaunów w komediach jest to, że działają one jako posłaniec i pośrednik między różnymi postaciami. W Kupcu weneckim widzimy, że klaun służy do wymiany wiadomości między kochankami, tj. Lorenzo i Jessicą. Tak więc, mamy Feste w dwunastej nocy, Launcelot w Kupcu weneckim i Touchstone w jak chcesz.

szczęśliwe zakończenie w komedii szekspirowskiej

wszystkie Komedie Szekspirowskie kończą się szczęśliwą nutą. Należy tu wspomnieć, że większość komedii szekspirowskich kończy się małżeństwem. W końcu główni bohaterowie pobrali się ze swoją ukochaną. W dwunastej nocy można było zauważyć, że książę Orsino żeni się z Violą, a Olivia z Sebastianem. Podobnie Kupiec wenecki również kończy się szczęśliwym akcentem. Antonio zostaje uratowany przed oddaniem jednego funta ciała Shylockowi. W ten sposób każda komedia szekspirowska kończy się szczęśliwie, a problemy zostają rozwiązane.

Gorące tematy:

• Sonet: definicja, typy & charakterystyka
• oda: definicja, typy & charakterystyka
• Epic: definicja, typy & charakterystyka

© 2014 Muhammad Rafiq

Sweety Jha 20 października 2018:

naprawdę dobre do robienia notatek

Izabella 22 lutego 2015:

wczorajsza przemowa była bardzo komiczna. Albo tego nie rozumie (tzn. wierzy w to, co mówi), albo świadomie przekłamuje swój pogląd na własną prezydenturę (tzn. gra człowieka PR, bardziej troszczy się o opinię publiczną i spojrzenie historii na niego niż o uczciwą ocenę). Myślę, że jego prezydentura była połączeniem tych dwóch podejść. Bez zbytniego myślenia musiałbym dać Bushowi płaszcz Makbeta (chociaż podobieństwa nie są idealne) z Dickiem Cheneyem w roli Lady Makbet (chociaż jestem pewien, że jest zbyt arogancki, aby kiedykolwiek zwariować. Podoba mi się pomysł, że wędruje po korytarzach w nocy, próbując pozbyć się krwi z rąk) . Partyzant rancor ctareinly przypomina spór Montague/Capulet z Romea i Julii, ale tak naprawdę nie ma dla niego roli w tej sztuce. Ale to nie ma sensu. Przemyślę to jeszcze.

Muhammad Rafiq (autor) z Pakistanu na 12 grudnia 2014: