De noord-Bering en noodplan voor chukchi Zee zijn gebieden in de Stille oceaan Arctic gekenmerkt door een hoge noorden advectie van de Stille Oceaan water, met seizoensgebonden variabiliteit in de ijskap, water massa-eigenschappen, en de benthische processen. In deze review evalueren we de biologische en omgevingsfactoren die gemeenschappen van benthische prooien op het continentale plat ondersteunen, met een focus op vier macrofaunale biomassa “hotspots.”In het kader van deze studie definiëren we hotspots als macrofaunale benthische gemeenschappen met een hoge biomassa die een overeenkomstige ecologische gilde van benthivore zeevogels en zeezoogdieren populaties ondersteunen. Deze vier benthische hotspots zijn regio ‘ s binnen de invloed van de St. Lawrence eiland Polynya (SLIP), het Chirikov bekken tussen St. Lawrence Island and Bering Strait (Chirikov), ten noorden van de Beringstraat in het zuidoosten van Tsjoektsjenzee (SEC), en in het noordoosten van Tsjoektsjenzee (NECS). Gedetailleerde benthische macrofaunale bemonstering geeft aan dat deze hotspotregio ‘ s gedurende vier decennia aanhoudend zijn geweest als gevolg van de jaarlijkse herhaling van seizoensgebonden, matige tot hoge waterkolomproductie met aanzienlijke export van koolstof naar de onderliggende sedimenten. We evalueren ook het gebruik van de vier benthische hotspotregio ‘ s door benthische prooienconsumenten om de verbinding tussen roofdier en prooi te verlichten. In de SLIP hotspot zijn brileiders en walrussen belangrijke winterconsumenten van infaunale tweekleppigen en polychaetes, samen met epibenthische buikpotigen en krabben. In de Chirikov hotspot zijn grijze walvissen van oudsher de grootste zomerconsumenten van benthische macrofauna, die zich in de zomer voornamelijk voeden met ampelistische amfipoden, maar ze foerageren ook verder naar het noorden in de SEC ’s en NEC’ s hotspots. Gebieden van geconcentreerde walrussen foerageren in de SLIP hotspot in de winter en het vroege voorjaar, de NECS hotspot in de zomer, en de SECS hotspot in de herfst. Bottom-up forcering door hydrografie en voedseltoevoer naar het benthos beïnvloedt persistentie en samenstelling van benthische prooien die vervolgens de verspreiding van benthivore bovenste trofische populaties beïnvloedt.