głęboko w fiordzie Sogne na zachodnim wybrzeżu Norwegii ewolucja zrobiła to samo z zupełnie innym gatunkiem. Spokojne i nieszkodliwe skorupiaki, które widzisz na skałach w strefach pływowych wybrzeża, stały się przez ewolucję dość dziwacznymi pasożytami na grzbietach małych rekinów.
wspólny przodek
„to bardzo interesujące, gdy zwierzęta robią takie skoki ewolucyjne. W świecie gąbek fakt, że niektóre stały się mięsożercami, jest wyjątkowy”, mówi Hestetun.
„to, co przyczyniłem się w mojej pracy doktorskiej, to fakt, że zdarzenie to miało miejsce prawdopodobnie tylko raz. Innymi słowy, wszystkie około 150 gatunków mięsożernych gąbek, jakie znamy, musiało pochodzić od wspólnego przodka.”
trudno powiedzieć, kiedy nastąpił ten szczególny skok ewolucyjny.
Hestetun uważa, że stało się to co najmniej 60 milionów lat temu i mogło to być na długo przed tym.
na drodze ewolucji gąbki oceaniczne pożegnały się z naszą drogą przodków około 600 milionów lat temu.
gąbki były prawdopodobnie jednymi z pierwszych zwierząt na ziemi, bloguje Jon Bråte z Wydziału Nauk Biologicznych Uniwersytetu w Oslo.
Jedzenie larw i skorupiaków
mięsożerne gąbki jedzą małe larwy i skorupiaki.
gąbki są bardzo prostymi stworzeniami, w porównaniu do większości innych w królestwie zwierząt. Nie mają narządów wewnętrznych i na ogół robią to przez filtrowanie składników odżywczych, które przechodzą przez ich kanały strukturalne.
ale przodkowa „matka” mięsożernych gąbek zdołała pójść o krok dalej.
jej potomkowie głęboko w oceanach chodzą po mięso, dzięki rodzajowi urządzenia na rzepy. Na przykład jego ofiarą może być maleńki widłonóg z nogami i długimi czułkami. Te wystają daleko od jego ciała i mogą zostać złapane na powierzchni gąbki.
„Kiedy to się dzieje, komórki mięsożernej gąbki zaczynają powoli migrować w kierunku ofiary. Ostatecznie komórki całkowicie go otaczają. „Posiłek” może potrwać kilka dni i ostatecznie zostaje tylko skorupa skorupiaka”, wyjaśnia Hestetun.
w Arktyce mięsożerne gąbki mogą żyć w płytszych wodach, około 150 do 200 metrów w dół. Ale w cieplejszych oceanach najlepiej sprawdzają się w głębszych siedliskach, kwitnąc w otchłani, innymi słowy co najmniej 4000 metrów pod falami.
najgłębsze ich odkrycie do tej pory znajduje się na wysokości 7700 m n. p. m.
mięsożerne gąbki w Morzu Norweskim
norwescy naukowcy w ostatnich latach zainteresowali się głębinami oceanicznymi.
w norweskich wodach oceanicznych odkryto 19 gatunków mięsożernych gąbek. Niektóre zostały zauważone w fiordach, zaledwie kilkaset metrów pod powierzchnią. W Morzu Norweskim zostały znalezione cztery kilometry w dół.
na Uniwersytecie w Bergen trwa projekt badawczy finansowany ze środków UE pod nazwą SponGES, badający i badający gąbki na północnym Atlantyku. Więcej o tym projekcie można przeczytać tutaj.
W Scientific American możesz przeczytać o nowych gatunkach głębinowych „killer sponges” tutaj.
i wreszcie film na YouTube z Monterey Bay Aquarium Research Institute w Kalifornii, z więcej na temat mięsożernych gąbek życia w głębinach oceanicznych i co odkryli amerykańscy naukowcy, kiedy dotarli do nich.
przeczytaj norweską wersję tego artykułu na forskning.no
tłumaczenie: Glenn Ostling
linki Naukowe
- Abstrakt: Jon Thomassen Hestun et al.: „The systematics of carnivorous sponges”, Molecular Phylogenetics and Evolution, January 2016.
- Jon Thomassen hestetun ’ s profile
