de middelbare school in Nankai, waar Cao Yu studeerde en acteerde in westerse toneelstukken.Cao Yu (Chinees: 曹禺; Pinyin: cáo yǔ; Wade-Giles: Ts ‘ ao yü) (24 september 1910 – 13 december 1996), geboren als WAN Jiabao (萬家寶), was een bekend Chinees toneelschrijver. Sommigen noemen hem ” de Shakespeare van China. Zijn bekendste werken zijn Thunderstorm (1933), Sunrise (1936) en Peking Man (1940). Het is grotendeels door de inspanningen van Cao Yu dat de moderne Chinese “gesproken theater” wortel heeft geschoten in de Chinese literatuur van de twintigste eeuw.

in Traditioneel Chinees theater werden geen toneelstukken uitgevoerd in het Chinees of zonder zang. Maar aan het begin van de twintigste eeuw begonnen Chinese studenten uit het buitenland te experimenteren met westerse toneelstukken. Na het vierde deel van mei 1919 werden een aantal Westerse toneelstukken opgevoerd in China, en Chinese toneelschrijvers begonnen deze vorm na te bootsen. Cao Yu was de meest opvallende van de nieuwe stijl toneelschrijvers. Zijn belangrijkste werken zijn veel gelezen in China.hoewel Yu in zijn jeugd kritisch was over de communistische ideologie, omdat Yu ’s vroege werken elementen van kritiek hadden op de burgerlijke samenleving, stonden ze een marxistische interpretatie toe, en hij werd directeur van Peking’ s populaire Theater Art League Onder het communistische bewind van de Volksrepubliek China in 1949. Yu, in 1961, publiceerde zijn eerste historische drama, Courage and the Sword, die zinspeelde op een kritiek op Mao Zedong. Hoewel Yu leed tijdens de culturele revolutie onder leiding van Mao, werd hij gerehabiliteerd na de dood van Mao en onder de politieke controle van Deng Xiaoping Over China.

biografie en werken

kindertijd

Cao Yu werd geboren in een rijke familie in Qianjiang, in de provincie Hubei. Toen hij nog een kind was, waren de zakelijke belangen van zijn familie noodzakelijk om naar Tianjin te verhuizen, waar zijn vader een tijd werkte als secretaris van de Chinese President, Li Yuanhong. Tianjin was een kosmopolitische stad met een sterke westerse invloed, en tijdens zijn jeugd, Yu ‘ s moeder nam hem vaak mee naar westerse stijl toneelstukken, die aan populariteit winnen op het moment, evenals producties van de Chinese traditionele opera te zien.

dergelijke westerse stijl theater (genaamd “huàjù” in het Chinees; Onder invloed van bekende intellectuelen als Chen Duxiu en Hu Shih, die voorstanders waren van een bredere culturele vernieuwingscampagne van het tijdperk, gekenmerkt door anti-imperialisme, en een herevaluatie van Chinese culturele instellingen, zoals confucianisme. De onderneming kristalliseerde in 1919, in de zogenaamde vierde Mei-beweging.tussen 1920 en 1924 bezocht Cao Yu een Nankai secondary school, die een studieprogramma in westerse stijl bood. De school hield een maatschappij van dramatische kunsten in stand waarin de studenten in staat waren om verschillende westerse werken te produceren, met name die van Henrik Ibsen en Eugene O ‘ Neill, die bekende auteurs waren in China dankzij vertalingen gepubliceerd door Hu Shih. Cao Yu nam acteerrollen aan in een aantal dramatische producties van de society, zelfs zo ver dat ze de vrouwelijke rol van Nora in Ibsen ’s A Doll’ S House op zich nam. Hij is ook bekend dat hij heeft geholpen bij de vertaling van Englishman, John Galsworthy ‘ s werk uit 1909, Strife.na het afronden van zijn studie aan de Nankai secondary school, werd Cao Yu voor het eerst ingeschreven aan de afdeling Politieke Wetenschappen van de Nankai-universiteit, maar het jaar daarop werd hij overgeplaatst naar de Tsinghua-Universiteit, waar hij zou studeren tot hij in 1934 afstudeerde met een graad in westerse talen en literatuur. Tijdens zijn studie aan de universiteit verbeterde Cao Yu zijn vaardigheden in zowel het Russisch als het Engels. Zijn studie vereiste het lezen van de werken van westerse auteurs als Bernard Shaw en Eugene O ‘ Neill, en van Russische auteurs als Anton Tsjechov en Maxim Gorki, evenals vertaalde werken van klassieke Griekse schrijvers, Euripides en Aeschylus. Deze onderdompeling in westerse literatuur zou Yu ‘ s stijl markeren in alle schrijfgenres, waaronder het “gesproken theater” (in tegenstelling tot gezongen Chinese opera), die weinig traditie had in China voorafgaand aan Yu ‘ s invloed. In de loop van zijn laatste jaar aan de universiteit, Cao Yu voltooide zijn eerste werk, Onweer, die een mijlpaal in de Chinese theater van de twintigste eeuw zou markeren.hoewel werken van Chinese toneelschrijvers voorafgaand aan Cao Yu van fundamenteel historisch belang zijn en beroemd waren in China, boekten ze weinig kritisch succes of Populariteit op het internationale toneel. De werken van Cao Yu werden daarentegen gekenmerkt door een wervelwind van wereldwijd belang, waardoor Cao Yu de eerste Chinese toneelschrijver van internationale faam werd.Onweer

Onweer

onweer is ongetwijfeld het meest populaire dramatische Chinese werk van de periode voorafgaand aan de Japanse invasie van China in 1937. Het werd voor het eerst gepubliceerd in het literaire tijdschrift, Four Months of Literature, dat in 1934 werd opgericht door Chinese intellectuelen, Zheng Zhenduo en Jin Yi. Kort na de publicatie werd een productie van het stuk opgevoerd in Jinan, en later, in 1935, in Shanghai en in Tokio, die beide goed werden ontvangen. In 1936 debuteerde Thunderstorm in Nanjing, met Cao Yu zelf in de hoofdrol. In 1938, na de theatrale triomfen, werd het stuk gemaakt in twee afzonderlijke filmproducties, een in Shanghai en een andere in Hong Kong, die bijna toevallige versies van elkaar waren. De laatste productie, gemaakt in 1957, mede-starred een jonge Bruce Lee in een van zijn weinige niet-vechten rollen (Lei Yu, dir. Wui Ng). De film uit 2006, Curse of the Golden Flower, geregisseerd en geschreven door Zhang Yimou, zet hetzelfde stuk in de keizerlijke hoven van de late Tang-dynastie.het plot van Thunderstorm richt zich op de psychologische en fysieke vernietiging van één familie als gevolg van incest, zoals gepleegd door zijn moreel verdorven en corrupte patriarch, Zhou Puyuan. Hoewel het onbetwist is dat de wonderbaarlijke reputatie die door onweer werd bereikt voor een groot deel te wijten was aan de schandalige publieke uitzending van het onderwerp van incest, en veel mensen hebben gewezen op technische onvolkomenheden in de structuur, wordt Onweer toch beschouwd als een mijlpaal in China ‘ s moderne theatrale overwicht. Zelfs degenen die het literaire vermogen van Cao Yu in twijfel hebben getrokken, bijvoorbeeld de bekende criticus C. T. Hsia, geven toe dat de popularisering en consolidatie van China ‘ s theatrale genre fundamenteel te danken is aan de eerste werken van Cao Yu.Sunrise and The Wilderness in Cao Yu ‘ s tweede toneelstuk, Sunrise, gepubliceerd in 1936, zet hij zijn thematische behandeling voort met betrekking tot de progressieve morele degradatie van individuen in het gezicht van een vijandige samenleving. Daarin wordt de geschiedenis van verschillende vrouwen uit Shanghai verteld, en hun verhalen laten zien dat hun leven uiteenvalt als reactie op een gebrek aan genegenheid en erkenning door de samenleving om hen heen, die hen op een tragisch pad leiden waaruit ze niet kunnen ontsnappen. In 1937 werd Cao Yu ‘ s derde toneelstuk, The Wilderness (waarvan de Chinese naam ook vertaald kan worden als the Field), uitgebracht, maar dat genoot minder succes dan zijn vorige werken. De wildernis, die werd beïnvloed door O ‘Neill’ s expressionistische werken, vertelt een opeenvolging van moorden en verhalen van wraak in een bos. Op het moment dat het stuk werd gepubliceerd, was sociaal realisme de rage in China, en critici waren niet blij met de bovennatuurlijke en fantastische elementen van het werk. Er was een heropleving van interesse in de wildernis in 1980, echter, en Cao Yu, toen 70-jarige, werkte samen in het ensceneren van een productie van zijn toneelstuk. Het stuk werd in 1987 verfilmd.na de Japanse invasie van China in 1937 zocht Cao Yu onderdak in de centrale stad Chongqing, samen met de regering van Chiang Kai-shek. Daar schreef hij zijn vierde werk, de metamorfose, dat sterk afwijkt van zijn eerdere werken, over zichzelf met patriottische verheffing. Het stuk werd voor het eerst geproduceerd in 1939 en speelt zich af in een militair ziekenhuis dat wordt gebombardeerd door het Japanse leger. Hoewel een verandering voor Cao Yu, hij was in goed gezelschap als concentreren op oorlogsthema ‘ s en settings werd begunstigd door de meeste van de prominente Chinese schrijvers actief tijdens de Tweede Chinees-Japanse oorlog in gebieden gecontroleerd door de regering van Chongqing. Daarentegen ontwikkelde zich in het noorden van China, zoals gecontroleerd door de communisten van Mao Zedong, een heel ander soort literatuur, gewijd aan het verheffen van de communistische beweging.in 1940 voltooide Cao Yu het schrijven van zijn vijfde toneelstuk, Peking Man, beschouwd als zijn meest diepgaande en succesvolle werk. Het werk, dat zich afspeelt in Peking (het huidige Peking), zoals de naam al aangeeft, en in de jaren ‘ 40, verwijst verrassend genoeg niet naar de oorlog met Japan, maar beschrijft de geschiedenis van een welgestelde familie die niet in staat is om te overleven en zich aan te passen aan sociale veranderingen die de traditionele wereld en cultuur waarin ze leven vernietigen. De titel van het werk is een zinspeling op de zogenaamde Peking-mens, de proto-mens die enkele honderdduizenden jaren geleden Noord-China bewoonde. Cao Yu ’s terugkerende thema’ s zijn aanwezig, met de nadruk op het onvermogen van traditionele gezinnen om zich aan te passen aan de moderne samenleving.in 1941, toen hij nog in Chongqing was, voltooide Cao Yu een theatrale bewerking van het beroemde werk The Family van de schrijver Ba Jin. Zijn laatste werk tijdens de Japanse bezetting was the Bridge, gepubliceerd in 1945, maar niet geproduceerd als een toneelstuk tot 1947, na het einde van de oorlog, toen Japanse troepen in China formeel overgegeven op September 9, 1945.tijdens zijn ambtstermijn in Chongqing gaf Cao Yu les aan de School of Dramatic Art van de stad en voltooide hij een vertaling van William Shakespeare ‘ s Romeo and Juliet in het Chinees.na het einde van de oorlog reisde Cao Yu naar de Verenigde Staten met een andere beroemde Chinese schrijver Lao She. Samen brachten ze een heel jaar door in de VS nadat ze terugkeerden naar China, werd Yu ingehuurd door een filmstudio in Shanghai om het scenario te schrijven en de film Day of the Radiant Sun (1946 / 艳阳天; yànyángtiān) uit 1946 te regisseren.na de oprichting van de Volksrepubliek China in 1949 nam Cao Yu de rol op zich van directeur van Peking ‘ s Popular Theater Art League—een rol die hij voor de rest van zijn leven zou blijven spelen. Hoewel Yu in zijn jeugd kritisch was geweest over de communistische ideologie, omdat zijn eerste werken, met hun portret van verval en wreedheid veroorzaakt door de burgerlijke samenleving, een marxistische interpretatie toegaven, werden ze erg populair in de Chinese samenleving van de jaren 60.; een tijdperk waarin de ideologie van Mao Zedong eiste dat alle literaire creatie in dienst stond van de communistische zaak.naast het begeleiden van de opeenvolgende productie van zijn vroegste toneelstukken, bleef Cao Yu schrijven en publiceerde hij in 1956 Bright Skies. Daarna, in 1961, het decennium van zijn grote publieke erkenning, publiceerde hij Courage and the Sword, zijn eerste historische drama. Dit werk, hoewel ingesteld aan het einde van de Zhou-dynastie tijdens de periode van de Strijdende Staten, bevat uitgesproken toespelingen op de nederlaag van Mao Zedong ‘ s politieke ideologie gekleed in zijn grote sprong voorwaarts. Zijn en de kritiek van anderen op Mao, en de strijd om de macht in de regeringszalen, eindigden uiteindelijk in de Culturele Revolutie; Een campagne die door Mao werd afgedwongen om zijn macht te herbevestigen en om te vechten tegen de burgerlijke en kapitalistische elementen die zowel in de politieke als in de culturele sfeer naar voren kwamen. De aanvallen op intellectuelen tijdens de culturele revolutie hadden gevolgen voor Cao Yu, wat hem leed en vervreemding opleverde. Echter, hij was in staat om zichzelf te rehabiliteren na de dood van Mao en Deng Xiaoping vervolgens aan de macht als de facto heerser van China.Cao Yu ‘ s laatste werk was Wang Zhaojun, uitgebracht in 1979. Op 13 December 1996 overleed Cao Yu op 86-jarige leeftijd in Peking.

Legacy

Cao Yu is waarschijnlijk de bekendste Chinese toneelschrijver van de eerste helft van de twintigste eeuw. Cao Yu was een van de eersten die Westerse drama ’s adopteerde binnen China’ s unieke sociale en culturele contexten. Mensen vandaag blijven loven en uitvoeren van zijn trilogie, die Onweer bevat, zonsopgang, en de wildernis, tot op de dag van vandaag.zijn toneelstukken hebben een universele aantrekkingskracht en werden vertaald in het Engels, Japans, Russisch en andere vreemde talen. Daarnaast hebben velen zijn originele werken verwerkt tot verschillende toneelstukken en films. Zo maakte Zhang Yimou in 2006 de film Curse of the Golden Flower, gebaseerd op Cao Yu ‘ s Onweer.

Bibliografie

• Thunderstorm (雷雨 leiyu), 1934.Sunrise (rich Richu), 1936.de wildernis (原野 yuanye), 1937.
• The Metamorphosis (蛻變 / tu tuibian), 1940.Peking Man (北京 Beijing Beijing ren), 1940.de brug (橋 / Q Qiao), 1945.Bright Skies (的的 min minlang de tian), 1956.moed en het zwaard (膽劍篇 / dan dan Jian Pian), 1961.Wang Zhaojun (schizophrenia), 1979.

Notes

• Cao, Yu. Sunrise: een toneelstuk in vier bedrijven. Honolulu, Hawaii: University Press of the Pacific, 2001. ISBN 9780898751833.Cao, Yu, Leslie Nai-Kwai Lo, Don Cohn en Michelle Vosper. Peking Man. UNESCO collectie van representatieve werken. New York: Columbia University Press, 1986. ISBN 9780231056564.
• CCNT.com.cn Cao Yu en zijn trilogie. Geraadpleegd Op 10 December 2008.
• English.cnhubei.com Cao Yu. Geraadpleegd Op 10 December 2008.Hsia, C. T. A History of Modern Chinese Fiction. Indiana University Press, 1999. ISBN 0-253-21311-8.McDougall, Bonnie S., and Kam Louie. De literatuur van China in de twintigste eeuw. Columbia University Press, 1999. ISBN 0-231-11085-5.
• Wang, Aixue. Een vergelijking van het dramatische werk van Cao Yu en J. M. Synge. Lewiston, NY: Edwin Mellen Press, 1999. ISBN 9780889463936.